Donker wezen

‘Als mijn zoon binnenkomt dan wordt ik bijna misselijk. Zowel mijn man als ik hebben de neiging om samen via de achterdeur snel naar buiten te rennen! Dat is toch niet normaal?! Er is vast iets mis met mij? Ben ik een ontaarde moeder? Heb ik een hekel aan mijn kind? Hou ik niet genoeg van hem?’

Annemiek stelde mij deze vragen oprecht en zonder voorbehoud. Ze had al enkele jaren bovenstaande gevoelens ten opzichte van haar zoon. Ze wist er geen raad mee en durfde het met niemand te bespreken.

Nu was haar zoon nooit makkelijk geweest. Hij had een eigenzinnig karakter en was al vroeg begonnen met puberen. Hij rookte toen hij 14 was al sigaretjes met zijn vrienden en was vanaf zijn 16^e alleen op vakantie gegaan, hij had bovendien regelmatig een grote mond tegen zijn ouders. Annemieke gaf aan, geen echt begin of eindpunt te kunnen ontdekken aan dit nare gevoel.

Doordat zij niet de enige was met dit gevoel was ze er anders naar gaan kijken. Ze dacht namelijk eerder dat dit gevoel veroorzaakt werd door zijn nare pubertijd, helaas was haar zoon nu al weer 24 jaar oud en had ze het gevoel nog steeds.

Ik stelde mij voor haar open en zag de worsteling ook terug in haar energie. Ik zag gelukkig ook veel liefde en aan de hand van de beelden van haar opvoeding kon ik zien dat zij haar uiterste best had gedaan om voor haar zoon de moeder te zijn die hij nodig had!

Ik wist zeker ‘zij houdt van haar zoon!’ er is iets anders aan de hand.

Ik voelde nog dieper en we deden een opstelling om haar gevoel te verhelderen. We zagen een oorzaak terug voor haar gevoelens in de familie (seksueel misbruik). Een bijzondere opstelling waarbij veel emoties vrij kwamen en ook echt zaken energetisch werden getransformeerd. In de weken die volgden werd het contact met haar zoon beter echter de instinctieve afkeer (zoals zij het voor zich zelf had genoemd) bleef aanwezig.

Ik keek in onze vervolg sessie naar de energie van de opstelling die wij hadden gedaan. Ik volgde de stappen na en voelde – terwijl ik dat deed- alsof een grote donkere wolk met me mee bewoog. Alsof de wolk mij aankeek en een bewustzijn had! Ik voelde het in mijn onderbuik en ervoer een negatieve lading. Annemiek keek mij aan en probeerde mijn aandacht te trekken, in de verte hoorde ik haar zeggen: ‘Tes, ik krijg nu ook een beetje dat gevoel. Ik voel me een beetje bang, en je kijkt raar!’

Ik was echter volledig geconcentreerd op deze energie en liep er in gedachten op af. Ik reageerde op dat moment niet op Annemieke maar maakte contact met de donkere energie.  Ik vroeg mijn gidsen om bescherming en onderzocht de energie.

Wat mij opviel was dat deze energie over haar familielijn heen bewoog. Dus meerdere generaties hadden al last gehad van deze energie. Het was in feite niet slechts een energie. Het had een bewustzijn. En naarmate er nare zaken gebeurden in de familie (zoals seksueel misbruik, verlies, dood) had dit wezen zich gevoed. En nu was Annemieke gelukkig zo sensitief geweest om deze energie te detecteren.  

In plaats van psychologisch advies kreeg zij van mij een heel ander advies. Allereerst maakte ik de energie los van haar familielijn. Ik vroeg mijn begeleiders om hulp en samen zochten wij een goede oplossing voor deze energie.

Vervolgens vroeg ik haar de komende weken een talisman ter bescherming te dragen. (Deze gaf ik aan haar mee, deze heb ik speciaal voor haar gemaakt) Ook vroeg ik haar de komende weken op te letten of haar gevoel ten opzichte van haar zoon veranderd was.

Zo gezegd zo gedaan. Een paar weken later belde Annemieke mij op en gaf me aan met een lach in haar stem. ‘Ik weet niet wat je hebt gedaan Tessa, maar ik ben zo blij dat je het hebt gedaan! Ik heb mijn zoon voor het eerst in jaren geknuffeld! Zo maar uit mijzelf!! En het voelde niet naar of angstig, niet slecht of weerzinwekkend! Het voelde gewoonweg prima!’

Mijn werk is soms lastig in woorden te vatten, het kan ontroerend zijn, opwekkend of gewoonweg diep en bijzonder! Ik ben dankbaar dat ik deze inzichten mag doorgeven.